επιπλοποιός

Greek

Noun

επιπλοποιός • (epiplopoiós) m (plural επιπλοποιοί)

  1. cabinet maker, cabinetmaker

Declension
declension of επιπλοποιός
case     \     number singular plural
nominative επιπλοποιός • επιπλοποιοί •
genitive επιπλοποιού • επιπλοποιών •
accusative επιπλοποιό • επιπλοποιούς •
vocative επιπλοποιέ • επιπλοποιοί •

Coordinate terms
  • επιπλοποιείο n (epiplopoieío, “furniture workshop/factory”)
  • επιπλοποιΐα f (epiplopoiḯa, “cabinetmaking”)
  • επιπλοπωλείο n (epiplopoleío, “furniture shop”)
  • επιπλοπώλης n (epiplopólis, “furniture dealer”)
  • επιπλοπώνω (epiplopóno, “to furnish”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.