δροσερός

Ancient Greek

Etymology

From δρόσ(ος) (drós(os)) +‎ -ερός (-erós).

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /dro.se.rós/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /dro.seˈros/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ðro.seˈros/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ðro.seˈros/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ðro.seˈros/

Adjective

δροσερός • (droserós) m (feminine δροσερᾱ́, neuter δροσερόν); first/second declension

dewy, watery
tender, soft

Inflection

First and second declension of δροσερός; δροσερᾱ́; δροσερόν (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	δροσερός droserós	δροσερᾱ́ droserā́	δροσερόν droserón	δροσερώ droserṓ	δροσερᾱ́ droserā́	δροσερώ droserṓ	δροσεροί droseroí	δροσεραί droseraí	δροσερᾰ́ droserá
Genitive	δροσεροῦ droseroû	δροσερᾶς droserâs	δροσεροῦ droseroû	δροσεροῖν droseroîn	δροσεραῖν droseraîn	δροσεροῖν droseroîn	δροσερῶν droserôn	δροσερῶν droserôn	δροσερῶν droserôn
Dative	δροσερῷ droserôi	δροσερᾷ droserâi	δροσερῷ droserôi	δροσεροῖν droseroîn	δροσεραῖν droseraîn	δροσεροῖν droseroîn	δροσεροῖς droseroîs	δροσεραῖς droseraîs	δροσεροῖς droseroîs
Accusative	δροσερόν droserón	δροσερᾱ́ν droserā́n	δροσερόν droserón	δροσερώ droserṓ	δροσερᾱ́ droserā́	δροσερώ droserṓ	δροσερούς droseroús	δροσερᾱ́ς droserā́s	δροσερᾰ́ droserá
Vocative	δροσερέ droseré	δροσερᾱ́ droserā́	δροσερόν droserón	δροσερώ droserṓ	δροσερᾱ́ droserā́	δροσερώ droserṓ	δροσεροί droseroí	δροσεραί droseraí	δροσερᾰ́ droserá
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	δροσερῶς droserôs			δροσερώτερος droserṓteros			δροσερώτᾰτος droserṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

> Greek: δροσερός (droserós) (inherited)

References

“δροσερός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
δροσερός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
δροσερός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek δροσερός (droserós).[1]

Pronunciation

IPA^(key): /ðɾo.seˈɾos/
Hyphenation: δρο‧σε‧ρός

Adjective

δροσερός • (droserós) m (feminine δροσερή, neuter δροσερό)

cool (of a mildly low temperature)
fresh (invigoratingly cool and refreshing)
(of plant material) fresh (still green and not dried)
fresh (youthful; florid)

Declension

Declension of δροσερός

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	δροσερός •	δροσερή •	δροσερό •	δροσεροί •	δροσερές •	δροσερά •
genitive	δροσερού •	δροσερής •	δροσερού •	δροσερών •	δροσερών •	δροσερών •
accusative	δροσερό •	δροσερή •	δροσερό •	δροσερούς •	δροσερές •	δροσερά •
vocative	δροσερέ •	δροσερή •	δροσερό •	δροσεροί •	δροσερές •	δροσερά •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο δροσερός, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο δροσερός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative	singular			plural
comparative	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	δροσερότερος •	δροσερότερη •	δροσερότερο •	δροσερότεροι •	δροσερότερες •	δροσερότερα •
genitive	δροσερότερου •	δροσερότερης •	δροσερότερου •	δροσερότερων •	δροσερότερων •	δροσερότερων •
accusative	δροσερότερο •	δροσερότερη •	δροσερότερο •	δροσερότερους •	δροσερότερες •	δροσερότερα •
vocative	δροσερότερε •	δροσερότερη •	δροσερότερο •	δροσερότεροι •	δροσερότερες •	δροσερότερα •
derivations	relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο δροσερότερος", etc)

Derived terms

δροσερά (droserá)
δροσερότητα f (droserótita)
δροσερούλης (droseroúlis)
δροσερούτσικος (droseroútsikos)

References

δροσερός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] δροσερός - Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], 1998, by the "Triantafyllidis" Foundation.