διάγραμμα
Ancient Greek
Etymology
δια- (dia-) + γράμμα (grámma), from γράφω (gráphō, “I write”) + -μα (-ma, result noun suffix).
Noun
διάγραμμα • (diágramma) n (genitive διαγράμματος); third declension
Inflection
| Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Nominative | τὸ διάγραμμᾰ tò diágramma |
τὼ διαγράμμᾰτε tṑ diagrámmate |
τᾰ̀ διαγράμμᾰτᾰ tà diagrámmata | ||||||||||
| Genitive | τοῦ διαγράμμᾰτος toû diagrámmatos |
τοῖν διαγραμμᾰ́τοιν toîn diagrammátoin |
τῶν διαγραμμᾰ́των tôn diagrammátōn | ||||||||||
| Dative | τῷ διαγράμμᾰτῐ tôi diagrámmati |
τοῖν διαγραμμᾰ́τοιν toîn diagrammátoin |
τοῖς διαγράμμᾰσῐ / διαγράμμᾰσῐν toîs diagrámmasi(n) | ||||||||||
| Accusative | τὸ διάγραμμᾰ tò diágramma |
τὼ διαγράμμᾰτε tṑ diagrámmate |
τᾰ̀ διαγράμμᾰτᾰ tà diagrámmata | ||||||||||
| Vocative | διάγραμμᾰ diágramma |
διαγράμμᾰτε diagrámmate |
διαγράμμᾰτᾰ diagrámmata | ||||||||||
| Notes: |
| ||||||||||||
References
- “διάγραμμα”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “διάγραμμα”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- διάγραμμα in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
- διάγραμμα in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2024)
- Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language, London: Routledge & Kegan Paul Limited.
Greek
Etymology
From Ancient Greek διάγραμμα (diágramma).
Declension
declension of διάγραμμα
| case \ number | singular | plural |
|---|---|---|
| nominative | διάγραμμα • | διαγράμματα • |
| genitive | διαγράμματος • | διαγραμμάτων • |
| accusative | διάγραμμα • | διαγράμματα • |
| vocative | διάγραμμα • | διαγράμματα • |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.