γονυπετής

Ancient Greek

Etymology

From γόνῠ (gónu, “knee”) +‎ -πετής (-petḗs, “falling”).

Pronunciation
 

Adjective

γονῠπετής • (gonupetḗs) m or f (neuter γονῠπετές); third declension

  1. on bended knee, falling on the knee

Inflection
Third declension of γονῠπετής; γονῠπετές (contracted, Attic)
Number Singular Dual Plural
Case/Gender Masculine / Feminine Neuter Masculine / Feminine Neuter Masculine / Feminine Neuter
Nominative γονῠπετής
gonupetḗs		 γονῠπετές
gonupetés		 γονῠπετεῖ
gonupeteî		 γονῠπετεῖ
gonupeteî		 γονῠπετεῖς
gonupeteîs		 γονῠπετῆ
gonupetê
Genitive γονῠπετοῦς
gonupetoûs		 γονῠπετοῦς
gonupetoûs		 γονῠπετοῖν
gonupetoîn		 γονῠπετοῖν
gonupetoîn		 γονῠπετῶν
gonupetôn		 γονῠπετῶν
gonupetôn
Dative γονῠπετεῖ
gonupeteî		 γονῠπετεῖ
gonupeteî		 γονῠπετοῖν
gonupetoîn		 γονῠπετοῖν
gonupetoîn		 γονῠπετέσῐ / γονῠπετέσῐν
gonupetési(n)		 γονῠπετέσῐ / γονῠπετέσῐν
gonupetési(n)
Accusative γονῠπετῆ
gonupetê		 γονῠπετές
gonupetés		 γονῠπετεῖ
gonupeteî		 γονῠπετεῖ
gonupeteî		 γονῠπετεῖς
gonupeteîs		 γονῠπετῆ
gonupetê
Vocative γονῠπετές
gonupetés		 γονῠπετές
gonupetés		 γονῠπετεῖ
gonupeteî		 γονῠπετεῖ
gonupeteî		 γονῠπετεῖς
gonupeteîs		 γονῠπετῆ
gonupetê
Derived forms Adverb Comparative Superlative
γονῠπετῶς
gonupetôs		 — —
Notes:
  • This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Synonyms
  • γονῠκλινής (gonuklinḗs)

Derived terms

Descendants
  • Greek: γονυπετής (gonypetís)

See also

Further reading

Greek

Etymology

From Ancient Greek γονῠπετής (gonupetḗs).

Pronunciation
  • IPA(key): /ɣonipeˈtis/
  • Hyphenation: γο‧νυ‧πε‧τής

Adjective

γονυπετής • (gonypetís) m (feminine γονυπετής, neuter γονυπετές)

  1. (formal) on bended knee (especially when supplicating, beseeching)
    Γονυπετής σας παρακαλώ να με αθωώσετε.
    Gonypetís sas parakaló na me athoósete.
    I beg you, on my knees, to acquit me.

Declension
Declension of γονυπετής
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative γονυπετής • γονυπετής • γονυπετές • γονυπετείς • γονυπετείς • γονυπετή •
genitive γονυπετούς • γονυπετούς • γονυπετούς • γονυπετών • γονυπετών • γονυπετών •
accusative γονυπετή • γονυπετή • γονυπετές • γονυπετείς • γονυπετείς • γονυπετή •
vocative γονυπετή • / γονυπετής • γονυπετής • γονυπετές • γονυπετείς • γονυπετείς • γονυπετή •
notes vocative masculine as in the accusative (rarely, in some grammars as in the nominative). For Katharevousa, as in neuter nominative (cf. inflection in Ancient Greek).

Synonyms
  • γονατιστός, -ή, -ό (gonatistós, -í, -ó)
  • γονυκλινής, -ής, -ές (gonyklinís, -ís, -és) (learned, especially to show respect, as in prayer)

Derived terms
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.