γηγενής

Greek

Adjective

γηγενής • (gigenís) m (feminine γηγενής, neuter γηγενές)

native, indigenous

Declension

Declension of γηγενής

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	γηγενής •	γηγενής •	γηγενές •	γηγενείς •	γηγενείς •	γηγενή •
genitive	γηγενούς •	γηγενούς •	γηγενούς •	γηγενών •	γηγενών •	γηγενών •
accusative	γηγενή •	γηγενή •	γηγενές •	γηγενείς •	γηγενείς •	γηγενή •
vocative	γηγενή • / γηγενής •	γηγενής •	γηγενές •	γηγενείς •	γηγενείς •	γηγενή •

Synonyms

αυτόχθων (aftóchthon)
ημεδαπός (imedapós)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.