βουνοκορφή

Greek

Noun

βουνοκορφή • (vounokorfí) n (plural βουνοκορφές)

  1. summit, mountaintop, peak

Declension
declension of βουνοκορφή
case     \     number singular plural
nominative βουνοκορφή • βουνοκορφές •
genitive βουνοκορφής • βουνοκορφών •
accusative βουνοκορφή • βουνοκορφές •
vocative βουνοκορφή • βουνοκορφές •

Synonyms
  • βουνί n (vouní, “hill”)
  • see: βουνό n (vounó, “mountain”)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.