αντιδραστικός

Greek

Etymology

αντι- (anti-) +‎ δραστικός (drastikós)

Adjective

αντιδραστικός • (antidrastikós) m (feminine αντιδραστική, neuter αντιδραστικό)

  1. (chemistry) reactive
  2. (politics) reactionary

Declension
Declension of αντιδραστικός
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αντιδραστικός • αντιδραστική • αντιδραστικό • αντιδραστικοί • αντιδραστικές • αντιδραστικά •
genitive αντιδραστικού • αντιδραστικής • αντιδραστικού • αντιδραστικών • αντιδραστικών • αντιδραστικών •
accusative αντιδραστικό • αντιδραστική • αντιδραστικό • αντιδραστικούς • αντιδραστικές • αντιδραστικά •
vocative αντιδραστικέ • αντιδραστική • αντιδραστικό • αντιδραστικοί • αντιδραστικές • αντιδραστικά •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αντιδραστικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αντιδραστικός, etc.)
Degrees of comparison by suffixation
comparative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αντιδραστικότερος • αντιδραστικότερη • αντιδραστικότερο • αντιδραστικότεροι • αντιδραστικότερες • αντιδραστικότερα •
genitive αντιδραστικότερου • αντιδραστικότερης • αντιδραστικότερου • αντιδραστικότερων • αντιδραστικότερων • αντιδραστικότερων •
accusative αντιδραστικότερο • αντιδραστικότερη • αντιδραστικότερο • αντιδραστικότερους • αντιδραστικότερες • αντιδραστικότερα •
vocative αντιδραστικότερε • αντιδραστικότερη • αντιδραστικότερο • αντιδραστικότεροι • αντιδραστικότερες • αντιδραστικότερα •
derivations relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο αντιδραστικότερος", etc)
Absolute superlative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αντιδραστικότατος • αντιδραστικότατη • αντιδραστικότατο • αντιδραστικότατοι • αντιδραστικότατες • αντιδραστικότατα •
genitive αντιδραστικότατου • αντιδραστικότατης • αντιδραστικότατου • αντιδραστικότατων • αντιδραστικότατων • αντιδραστικότατων •
accusative αντιδραστικότατο • αντιδραστικότατη • αντιδραστικότατο • αντιδραστικότατους • αντιδραστικότατες • αντιδραστικότατα •
vocative αντιδραστικότατε • αντιδραστικότατη • αντιδραστικότατο • αντιδραστικότατοι • αντιδραστικότατες • αντιδραστικότατα •

Derived terms
  • αντιδραστικότητα f (antidrastikótita)

Noun

αντιδραστικός • (antidrastikós) m (plural αντιδραστικοί)

  1. reactionary

Declension
declension of αντιδραστικός
case     \     number singular plural
nominative αντιδραστικός • αντιδραστικοί •
genitive αντιδραστικού • αντιδραστικών •
accusative αντιδραστικό • αντιδραστικούς •
vocative αντιδραστικέ • αντιδραστικοί •
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.