αναίμακτος

Greek

Alternative forms

αναίμαχτος (anaímachtos)

Adjective

αναίμακτος • (anaímaktos) m (feminine αναίμακτη, neuter αναίμακτο)

bloodless, without bloodshed

Declension

Declension of αναίμακτος

number case \ gender	singular			plural
number case \ gender	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αναίμακτος •	αναίμακτη •	αναίμακτο •	αναίμακτοι •	αναίμακτες •	αναίμακτα •
genitive	αναίμακτου •	αναίμακτης •	αναίμακτου •	αναίμακτων •	αναίμακτων •	αναίμακτων •
accusative	αναίμακτο •	αναίμακτη •	αναίμακτο •	αναίμακτους •	αναίμακτες •	αναίμακτα •
vocative	αναίμακτε •	αναίμακτη •	αναίμακτο •	αναίμακτοι •	αναίμακτες •	αναίμακτα •

Related terms

αναίμακτα (anaímakta, “bloodlessly”)
and see: αναιμία f (anaimía, “anaemia”)

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.