ανήμπορος

Greek

Pronunciation
  • IPA(key): /aˈnim.bo.ɾos/
  • Hyphenation: α‧νήμ‧πο‧ρος

Adjective

ανήμπορος • (anímporos) m (feminine ανήμπορη, neuter ανήμπορο)

  1. poorly, groggy, seedy, indisposed

Declension
Declension of ανήμπορος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανήμπορος • ανήμπορη • ανήμπορο • ανήμποροι • ανήμπορες • ανήμπορα •
genitive ανήμπορου • ανήμπορης • ανήμπορου • ανήμπορων • ανήμπορων • ανήμπορων •
accusative ανήμπορο • ανήμπορη • ανήμπορο • ανήμπορους • ανήμπορες • ανήμπορα •
vocative ανήμπορε • ανήμπορη • ανήμπορο • ανήμποροι • ανήμπορες • ανήμπορα •
derivations Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανήμπορος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανήμπορος, etc.)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.