άκρος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἄκρος (ákros, “extreme”).

Adjective

άκρος • (ákros) m (feminine άκρα, neuter άκρο)

  1. utmost, extreme, uttermost

Declension
Declension of άκρος
number 
case \ gender 		 singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative άκρος • άκρα • άκρο • άκροι • άκρες • άκρα •
genitive άκρου • άκρας • άκρου • άκρων • άκρων • άκρων •
accusative άκρο • άκρα • άκρο • άκρους • άκρες • άκρα •
vocative άκρε • άκρα • άκρο • άκροι • άκρες • άκρα •
Degrees of comparison by suffixation
comparative singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ακρότατος • ακρότατη • ακρότατο • ακρότατοι • ακρότατες • ακρότατα •
genitive ακρότατου • ακρότατης • ακρότατου • ακρότατων • ακρότατων • ακρότατων •
accusative ακρότατο • ακρότατη • ακρότατο • ακρότατους • ακρότατες • ακρότατα •
vocative ακρότατε • ακρότατη • ακρότατο • ακρότατοι • ακρότατες • ακρότατα •
derivations relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ακρότατος", etc)
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.