Σήστιος

Ancient Greek

Pronunciation

(5^th BCE Attic) IPA^(key): /sɛ̌ːs.ti.os/
(1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈse̝s.ti.os/
(4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈsis.ti.os/
(10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈsis.ti.os/
(15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈsis.ti.os/

Etymology 1

From Latin Sestius.

Proper noun

Σήστῐος • (Sḗstios) m (genitive Σηστῐ́ου); second declension

Sestius

Inflection

Second declension of ὁ Σήστῐος; τοῦ Σηστῐ́ου (Attic)

Case / #	Singular
Nominative	ὁ Σήστῐος ho Sḗstios
Genitive	τοῦ Σηστῐ́ου toû Sēstíou
Dative	τῷ Σηστῐ́ῳ tôi Sēstíōi
Accusative	τὸν Σήστῐον tòn Sḗstion
Vocative	Σήστῐε Sḗstie
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

Σηστῐώδης (Sēstiṓdēs)

Descendants

Greek: Σήστιος (Sístios)

Etymology 2

From Σηστός (Sēstós) +‎ -ῐος (-ios).

Adjective

Σήστῐος • (Sḗstios) m (feminine Σηστῐ́ᾱ, neuter Σήστῐον); first/second declension

of Sestus

Inflection

First and second declension of Σήστῐος; Σηστῐ́ᾱ; Σήστῐον (Attic)

Number	Singular			Dual			Plural
Case/Gender	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter	Masculine	Feminine	Neuter
Nominative	Σήστῐος Sḗstios	Σηστῐ́ᾱ Sēstíā	Σήστῐον Sḗstion	Σηστῐ́ω Sēstíō	Σηστῐ́ᾱ Sēstíā	Σηστῐ́ω Sēstíō	Σήστῐοι Sḗstioi	Σήστῐαι Sḗstiai	Σήστῐᾰ Sḗstia
Genitive	Σηστῐ́ου Sēstíou	Σηστῐ́ᾱς Sēstíās	Σηστῐ́ου Sēstíou	Σηστῐ́οιν Sēstíoin	Σηστῐ́αιν Sēstíain	Σηστῐ́οιν Sēstíoin	Σηστῐ́ων Sēstíōn	Σηστῐ́ων Sēstíōn	Σηστῐ́ων Sēstíōn
Dative	Σηστῐ́ῳ Sēstíōi	Σηστῐ́ᾳ Sēstíāi	Σηστῐ́ῳ Sēstíōi	Σηστῐ́οιν Sēstíoin	Σηστῐ́αιν Sēstíain	Σηστῐ́οιν Sēstíoin	Σηστῐ́οις Sēstíois	Σηστῐ́αις Sēstíais	Σηστῐ́οις Sēstíois
Accusative	Σήστῐον Sḗstion	Σηστῐ́ᾱν Sēstíān	Σήστῐον Sḗstion	Σηστῐ́ω Sēstíō	Σηστῐ́ᾱ Sēstíā	Σηστῐ́ω Sēstíō	Σηστῐ́ους Sēstíous	Σηστῐ́ᾱς Sēstíās	Σήστῐᾰ Sḗstia
Vocative	Σήστῐε Sḗstie	Σηστῐ́ᾱ Sēstíā	Σήστῐον Sḗstion	Σηστῐ́ω Sēstíō	Σηστῐ́ᾱ Sēstíā	Σηστῐ́ω Sēstíō	Σήστῐοι Sḗstioi	Σήστῐαι Sḗstiai	Σήστῐᾰ Sḗstia
Derived forms	Adverb			Comparative			Superlative
Derived forms	Σηστῐ́ως Sēstíōs			Σηστῐώτερος Sēstiṓteros			Σηστῐώτᾰτος Sēstiṓtatos
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

References

Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎, London: Routledge & Kegan Paul Limited, page 1,025
Σήστιος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.