þweorh
See also: þweorh-
Old English
Alternative forms
- þwēor
- þwerh, þwēr — Anglian
- þwȳr — West Saxon
- þwīr — Late West Saxon
Etymology
From Proto-West Germanic *þwerh (“against, contrary”). Akin to Old English þwēorian (“to oppose, thwart”). Cognate with Old Saxon thwerh, Old Norse þverr, Dutch dwars.
Pronunciation
- IPA(key): /θwe͜orx/, [θwe͜orˠx]
Adjective
þweorh
Declension
Declension of þweorh — Strong
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | þweorh | þweorh | þweorh |
| Accusative | þwēorne | þwēore | þweorh |
| Genitive | þwēores | þwēorre | þwēores |
| Dative | þwēorum | þwēorre | þwēorum |
| Instrumental | þwēore | þwēorre | þwēore |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | þwēore | þwēora, þwēore | þweorh |
| Accusative | þwēore | þwēora, þwēore | þweorh |
| Genitive | þwēorra | þwēorra | þwēorra |
| Dative | þwēorum | þwēorum | þwēorum |
| Instrumental | þwēorum | þwēorum | þwēorum |
Declension of þweorh — Weak
| Singular | Masculine | Feminine | Neuter |
|---|---|---|---|
| Nominative | þwēora | þwēore | þwēore |
| Accusative | þwēoran | þwēoran | þwēore |
| Genitive | þwēoran | þwēoran | þwēoran |
| Dative | þwēoran | þwēoran | þwēoran |
| Instrumental | þwēoran | þwēoran | þwēoran |
| Plural | Masculine | Feminine | Neuter |
| Nominative | þwēoran | þwēoran | þwēoran |
| Accusative | þwēoran | þwēoran | þwēoran |
| Genitive | þwēorra, þwēorena | þwēorra, þwēorena | þwēorra, þwēorena |
| Dative | þwēorum | þwēorum | þwēorum |
| Instrumental | þwēorum | þwēorum | þwēorum |
Descendants
- Middle English: thwīre, thwyre
References
- Joseph Bosworth and T. Northcote Toller (1898) “þweorh”, in An Anglo-Saxon Dictionary, 2nd edition, Oxford: Oxford University Press.
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.