ügyeik
Hungarian
Pronunciation
- IPA(key): [ˈyɟɛjik]
- Hyphenation: ügye‧ik
Declension
| Inflection (stem in -e-, front unrounded harmony) | ||
|---|---|---|
| singular | plural | |
| nominative | — | ügyeik |
| accusative | — | ügyeiket |
| dative | — | ügyeiknek |
| instrumental | — | ügyeikkel |
| causal-final | — | ügyeikért |
| translative | — | ügyeikké |
| terminative | — | ügyeikig |
| essive-formal | — | ügyeikként |
| essive-modal | — | ügyeikül |
| inessive | — | ügyeikben |
| superessive | — | ügyeiken |
| adessive | — | ügyeiknél |
| illative | — | ügyeikbe |
| sublative | — | ügyeikre |
| allative | — | ügyeikhez |
| elative | — | ügyeikből |
| delative | — | ügyeikről |
| ablative | — | ügyeiktől |
| non-attributive possessive - singular |
— | ügyeiké |
| non-attributive possessive - plural |
— | ügyeikéi |
This article is issued from Wiktionary. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.